Innerlijk kindwerk, wat is dat nu weer?

/door

Toen 15 jaar geleden iemand mij zei dat Innerlijk Kind-werk echt wat voor mij was, leek me dat helemaal niks. De term was me veel te soft. Dat ging ik dus echt niet doen.

Toch ben ik via omwegen wel daar terecht gekomen. En het heeft me ontzettend veel gebracht: zelfvertrouwen, ruimte om te zijn wie ik ben, kracht om te leven zoals bij mij past. En een wereld met heel wat meer mogelijkheden! Hoezeer het mij ook tegenstond om contact te maken met dat deel in mij, mijn innerlijk kind. Want dat deel was ook gekwetst.

Alleen al de term innerlijk kindwerk maakte dat mijn verdedigingsmechanismen op scherp gingen. Patronen waarvan ik nu zie dat ik ze ontwikkeld had om niet geraakt te worden. En mijn patroon was om mij groter te maken dan ik was. Te doen alsof ik niets nodig had. En mdubijn kwetsbare deel weg te stoppen.

Ooit had dat patroon me geholpen. Maar op een gegeven moment klopte het niet meer en hielp het mij niet verder. Want ik was niet altijd groot en ik had eigenlijk best behoefte aan bepaalde dingen. Aan liefde, aan contact, aan gezien worden, aan me mogen uiten. En door te doen alsof ik geen behoeftes had, kon ik er ook niet voor zorgen dat ik kreeg wat ik nodig had.

Innerlijk kindwerk gaat nu precies hierover. Over hoe je het volwassen deel in je kan versterken én kan zorgen voor het gekwetste deel in jezelf. Hoe je daar verantwoordelijkheid voor kan nemen. Zodat je niet meer geleefd wordt, maar werkelijk het roer in handen krijgt. Leren welke stappen je kan zetten om te zorgen voor je innerlijke kind. En de richting over je leven terug te krijgen.

Het gaat er ook over hoe je weer contact kan maken met het plezier in jezelf, je levensenergie en kracht; dat waarmee je op de wereld komt. Want elk kind komt ter wereld met een enorme levenskracht. Je hoeft alleen maar te zien hoe een baby in een jaar groeit om te zien hoe groot die kracht is.

In de loop van de tijd gaat elk kind zich aanpassen aan zijn omgeving. Dat is ook nodig, maar soms heb je je teveel aangepast. Dan gaat het tegen je werken. En worden de patronen die je geleerd hebt overlevingsmechanismen.

Je gaat overleven en raakt het contact met jezelf kwijt. Soms uit zich dat in depressie, piekeren of somberheid. Soms ook in perfectionisme, in het ontwikkelen van angsten, of in een gevoel altijd net iets te missen. Of je hebt alles heel goed voor elkaar en vraagt je af: waarom ben ik toch nog steeds niet blij met mijzelf en mijn leven?

Dat kan heel machteloos voelen. Je weet dat je het anders wilt en toch lukt het maar niet. Dat komt ook doordat een groot deel van dat wat je leven stuurt, onbewust is. Dan is het nodig je patronen en ideeën over de wereld bewust te worden. Door ze in het bewustzijn te brengen, kan er al een hoop veranderen. Ook kan je vaardigheden leren om als volwassene voor het gekwetste deel in jou te zorgen. Hierdoor ontwikkel je veerkracht en ontstaat er meer vrijheid.

.

6 oktober start er weer een training over het innerlijk kind. Een prachtige mogelijkheid om diep in jezelf te duiken en te onderzoeken wat jou helpt om steeds meer het leven te leven dat bij jou past.

 

Nieuwsgierig?

lees hier meer> over innerlijk kindwerk

klik hier> voor meer informatie over de training Je Eigen Wijze Weg 

of geef je op voor de training via mail>

 

 

 

 

 

Begin with YES

/door

nieuwjaar4

 

Afgelopen jaar heb ik erg genoten van het werk dat ik doe. Ik ben telkens verrast hoeveel er mogelijk is als je stilstaat bij wat er in dit moment met je gebeurt. En je daarin gehoord en gezien wordt. Als er allereerst een JA komt op dat wat is.

Ja is heel krachtig. Denk maar eens aan iets waar je mee worstelt op dit moment. En kijk dan eens of je er vanuit een accepterende houding naar kan kijken. …Ja, ik voel me kwetsbaar. Ja, ik ben boos. Ja, ik voel me onzeker. Ja, ik ben bang. Ja, ik wil meer ruimte innemen. Ja, ik voel me gespannen…. En merk dan eens op wat er verandert.

Jezelf een ja geven is misschien wel een van de lastigste dingen om te doen. Vanuit oude patronen zijn we gewend onszelf of wat we voelen te verdedigen, bekritiseren of bagatelliseren. Maar dit houdt je weg bij werkelijk contact met jezelf. En weerhoudt je te leven zoals je eigenlijk zou willen.

Om steeds meer in de ruimte van acceptatie te komen is het allereerst ontspanning nodig. Meditatie en ontspanningsoefeningen kunnen hier enorm bij helpen. Is er ontspanning, dan kan je gaan kijken: wat gebeurt er nu eigenlijk met mij? Wat houdt mij tegen volmondig ja te zeggen, tegen mijzelf en mijn levenskracht?

Als je er liefdevol naar kan kijken, krijgt het de ruimte te veranderen. Vanuit die intentie wil ik ook dit jaar weer werken: een ja naar dat wat er is.

Ik wens je een liefdevol en inspirerend 2016 waarin je steeds meer bij jezelf kan thuiskomen.

.

Het aanbod voor de komende maanden vind je onder het kopje agenda: trainingen, meditatieavonden en individuele sessies die helpen het JA in jezelf te versterken. Come as you are!

heb je vragen? schroom niet mij te mailen, welkom!

Weten wat je hier en nu nodig hebt

/door

∞

Een van de grootste lessen die ik de afgelopen jaren geleerd heb, is het kunnen stellen van de vraag: wat heb ik nodig? Dat was een vraag die ik zo’n tien jaar geleden nog niet in mij repetoire had. Een vraag die ik nooit geleerd had te stellen.

De eerste keer dat het mij gevraagd werd, kon ik er niets mee. Alsof ik kortsluiting in mijn hersenen kreeg. Ik had in mijn leven onbewust de conclusie getrokken dat ik niets nodig kon hebben. Dat behoeftes lastig waren. Ik vond het eigenlijk veel te spannend om te gaan voelen wat ik nodig had. Dan zou ik misschien ook de pijn van het onvervulde voelen. Dus had ik mij afgesloten en beschermd door niets meer nodig te hebben.

∞

Zo hebben we allemaal in ons leven dingen geleerd, conclusies getrokken. Een deel daarvan is helpend, en een ander deel kan je in de weg gaan zitten. Misschien ben je als kind je behoeftes gaan ontkennen, of ben je jezelf gaan overschreeuwen om toch wat aandacht te krijgen. Misschien ben je je eigenheid gaan inslikken en ben je heel meegaand geworden. Of je bent in je hoofd gaan leven, en hebt daardoor nu weinig contact met je lichaam en gevoel.

Dit zijn allemaal voorbeelden van overlevingsstrategieën, die je als kind ontwikkelt om om te gaan met gemis en afwijzing. Je hebt dat wat je werkelijk nodig had op de tweede plek gezet en bent je op iets anders gaan richten. Zo kan je het besef van wat jij nodig hebt verliezen.

Terwijl als je weet wat je nodig hebt, en je daar voor gaat zorgen, je leven echt kan veranderen. Dan kom je in een andere wereld. Een wereld van mogelijkheden, van kunnen veranderen en van grip krijgen op je leven. Van zelfvertrouwen en innerlijke rust.

∞

Het is essentieel dat je voor het deel in jezelf kan zorgen dat bang, blij, bedroefd of boos is. Dan ben je niet langer overgeleverd aan wat er toevallig gebeurt. Dan maak je je niet meer afhankelijk van de buitenwereld, maar ontdek je de kracht in jezelf.
En het goede nieuws is dat iedereen het kan! Iedereen heeft een logisch denkend deel in zich, dat de situatie kan overzien en tot actie over kan gaan. Het is je volwassen deel. Door dit volwassen deel aan te spreken en te versterken, kan je zorgen voor het deel dat nodig heeft, dat kwetsbaar is, dat voelt; dat wat het innerlijke kind genoemd wordt.

perspectief∞

Het is niet nodig om vast te blijven zitten in gevoelens van somberheid, stress, angst of gevoelloosheid. Jij kan echt jezelf daaruit helpen. Voor jezelf gaan zorgen, zoals een liefhebbende ouder.

Zou jij dit ook willen leren of wil je hier meer over weten? Een aanrader is het boek van Divyam Kranenburg en Omkar Dingjan:  Je eigen-wijze weg. Over het gekwetste deel in je, en hoe je daarvoor kan leren zorgen. Heb je behoefte om dit wat meer te onderzoeken? Kijk dan eens bij mijn aanbod. Over twee weken start er weer een training en een individueel traject is ook mogelijk.

Heb je interesse? Je kan mailen via info@happytobe.nl.

Warme groet,

Sudasi

 ∞

meer info over de training? lees hier meer

“We either make ourselves miserable or we make ourselves strong. The amount of work is the same.”
Carlos Castaneda